Madee

Bouwjaar:
1996

LHBT+?:
Lesbisch /queer

Communicatie via:
Whatsapp / E-mail

Vind ik leuk:
Gezellige dingen met vrienden doen, dansen, reizen, feesten en uiteten gaan.

Vind ik niet leuk:
Zuurkool eten, door de regen fietsen, ongelijkheid.

Specialiteit:
Luisteren, grapjes maken, goede vragen stellen, open zijn.

Eigen verhaal:
Op vakantie droomde ik ineens over een meisje uit het animatieteam van de camping. Ik weet nog dat ik dacht: ‘shit, dit wil ik niet’. Ik was toen 14 jaar oud en ik dacht dat het beter was om er niet meer aan te denken. Dat werkt natuurlijk niet. Dus een jaar later kwamen de gevoelens die ik had weggeduwd weer bovendrijven. Op school kwam er een jongen uit de kast voor zijn hele klas en de reacties op school waren best wel prima. Er waren weinig mensen die er gemeen over deden. Vervolgens werd er een GSA opgericht op school door.. jawel, door mij. En ik was toen nog niet eens uit de kast! Maar ik voelde toch dat ik op deze manier mezelf maar ook anderen op school kon helpen. Samen met wat vrienden (waaronder de jongen die uit de kast was) organiseerde wij allemaal activiteiten, zoals paarse vrijdag.

Ik ben uit de kast sinds mijn 17e. Het uit de kast komen was niet super makkelijk. Ik ben opgegroeid in een dorp waar het heel normaal is om strenggelovig te zijn. Zelf ben ik niet strenggelovig opgevoed, maar ik heb wel een typisch christelijke opvoeding gehad. Hierdoor had ik het gevoel dat niemand in mijn woonplaats mij zou accepteren. Gelukkig kon ik naar de middelbare school in een stad dichtbij, waar veel kunstlessen gegeven werden en waar ik steeds een beetje meer mijzelf kon zijn. Op mijn 16e kreeg ik voor het eerst een vriendin en zij heeft mij heel erg geholpen bij het uit de kast komen. Maar voor haar is het zeker niet makkelijk geweest dat ik toen nog niet uit de kast was.

Gelukkig accepteerden mijn vrienden en familie mij helemaal toen ik uit de kast kwam. Wel was het natuurlijk nog even wennen voor een aantal van hen, want ze hadden een bepaalde verwachting van hoe mijn leven zou worden, en die verwachting veranderde ineens. Maar ik was ontzettend blij en opgelucht toen ik het iedereen had verteld en ik vond dat de reacties heel erg meevielen. Ik had het in mijn hoofd veel groter gemaakt dan het werkelijk was.

Sinds 2015 ben ik vrijwilliger bij Stichting Outway. Naast dat het heel erg leuk vrijwilligerswerk is om te doen, is het ook een fijn idee dat ik jongeren kan helpen die met soortgelijke of dezelfde dingen te maken hebben als die ik had op die leeftijd.