Leonie

Bouwjaar:
1995

LHBT+?:
Lesbisch

Communicatie via:
E-mail/ Facebook messenger/ Skype/ WhatsApp

Vind ik leuk:
Dansen, taal, kamperen, theaterbezoekjes, mensen blij maken, gezelligheid, lachen.

Vind ik niet leuk:
Dat ik altijd te veel wil doen in te weinig tijd, dure kleding, als mensen iets aan je vragen zonder naar je antwoord te luisteren, onrecht, het bestaan van schoonheidsidealen, dat er zo veel mooie, goede mensen zijn die zichzelf niet mooi en niet goed vinden.

Specialiteit:
Luisteren, positiviteit, onbevooroordeeld, homoseksualiteit op school.

Eigen verhaal:
Ik was veertien jaar toen ik aan mijn ouders vertelde dat ik op vrouwen val. Het was een spannend moment, maar ik wist eigenlijk al vanaf het begin dat het totaal geen probleem voor ze zou zijn. Vanaf het moment dat ik voor het eerst verliefd werd op een vrouw, heb ik nooit meer getwijfeld aan mijn geaardheid.

Dit was voor mijn omgeving wel eens gek, omdat ik nog zo jong was. ‘Hoe kan zo’n jonge meid nou al zo zeker weten dat ze op vrouwen valt?’ Ik heb geen idee, maar ik heb het gewoon altijd al zeker geweten.

Op onze vaste vakantiebestemming kwam ik rond mijn 15e/16e uit de kast. Dit was mijn veilige thuishaven, ik ben heel snel heel open geweest en dit heeft me onwijs geholpen. Ik werd door iedereen geaccepteerd, mensen waren nieuwsgierig maar niet opdringerig en ineens snapten mijn vriendinnen waarom ik nooit mee wilde jongens spotten in het zwembad. Sindsdien gingen zij ook met mij meisjes spotten, daar hebben we hartstikke veel lol door gehad.

Mede dankzij deze positieve ervaringen heb ik er in de bovenbouw van de middelbare school voor gekozen om op Coming-Out Day uit de kast te komen. Met een hele impulsieve actie heb ik twee berichtjes op sociale media geplaatst, zonder me ervan bewust te zijn wat hiervan de gevolgen zouden zijn. De gevolgen bleken groots, maar wel in positieve zin. Heel veel school- en klasgenoten kwamen in de pauze naar mij toe om me te vertellen dat ze het zo stoer van me vonden, sindsdien is er nooit meer één onvertogen woord over gevallen. Ze konden namelijk allemaal gewoon lezen dat ‘het waar was’, dus dat maakt roddelen overbodig! Door deze impulsieve actie heb ik wel wat familieleden laten schrikken, die vonden het allemaal toch maar wat gek dat het zo openbaar moest. In mijn examenjaar heb ik op school een Paarse Vrijdag georganiseerd, ook dat was een groot succes. Niet alleen veel leerlingen maar ook veel docenten droegen paars.

Ik besef dat ik, mede door mijn eigen instelling maar vooral ook door mijn omgeving een erg fijne coming-out heb gehad. Ik hoop daar via Stichting Outway andere hojo’s mee te kunnen helpen!