Alexander

Bouwjaar:
2000

LHBT+?:
Homo

Communicatie via:
E-mail/ telefoon/ WhatsApp / persoonlijk gesprek

Vind ik leuk:
Koken, hockey, voetbal, wijn drinken, uitgaan, lezen, gamen, psychologie.

Vind ik niet leuk:
Nederlandse winters, deadlines, veroordelende mensen.

Specialiteit:
Luisteren, vragen stellen, thuissituatie.

Eigen verhaal:
Ik wist eigenlijk al vanaf redelijk jonge leeftijd dat ik op jongens viel, maar ik ben hier pas op mijn 18ste voor uitgekomen. Ik heb in de tussentijd best wel geworsteld met mijn geaardheid. Ik merkte dat het voor mij heel erg opluchtte toen ik daadwerkelijk uitkwam voor mijn geaardheid. Mijn vrienden en familie waren misschien een beetje verrast, maar ze accepteerden het meteen. Dit heeft me heel erg geholpen, ik zat beter in mijn vel en had niet langer het gevoel dat ik me anders moest voordoen. Elke coming out is voor iedereen anders, voor mij was dit zo omdat ik een tweelingbroertje heb die ook gay is. Nog voordat we het tegen onze ouders vertelden, bespraken we het stiekem met zijn tweeën, wat mij altijd erg heeft geholpen. Ondanks dat we uit een progressief gezin komen, was het toch ook moeilijk om uit de kast te komen. Ik ben toch opgegroeid in een omgeving waar homo of flikker een normaal woord was om te gebruiken op het schoolplein of sportveld. Ook heb ik altijd met een onverklaarbaar gevoel van schaamte rondgelopen. Ik heb zelfs na mijn coming-out met dit gevoel rondgelopen en het heeft nog een tijd geduurd voordat dit minder werd. Zodra ik in Amsterdam ging wonen ontmoette ik meer LHBT+ mensen en zogenaamde allies. Dit heeft me erg geholpen in mijn zelfacceptatie doordat we onze gedeelde ervaringen konden bespreken. Ik heb hierdoor ingezien hoe LHBT+’ers iets voor elkaar kunnen betekenen door het vormen van een gemeenschap. Ook met mijn studie psychologie heb ik geleerd hoe belangrijk het is om mensen een luisterend oor te bieden. Ik wilde dan ook graag deze ervaringen gebruiken om de mensen van de LHBT+ gemeenschap te helpen, nadat ze dit voor mij hebben gedaan.